یک غزل و دو دوبیتی

سلام علیکم

دوستان امروز یک غزل و دو دوبیتی گذاشته ام که از همه شما تقاضا دارم آن را مورد نقد قرار دهید و بدون تعارف مرا در این راه یاری نمایید :

رسیده است غروب و نیامدت خبری        گذشته آدینه دیگر و تو در سفری

هزار دیده در فراق ماه تو حیران        دوای وصل تو تنها کند بر او اثری

چه نهرها که به یادت شده به دیده روان        چه داغ ها که ز هجرت زده به جان شرری

نهال تشنه جانم هوای تو دارد        بیا که با عطای خود دهیم بال و پری

بیا که بانگ اذانت سرود عشق خداست      که جان تازه دهد بر سپیده سحری

بیا که رو به زوالست بی تو هر دو سرا        ز برق دیده برآسای شق القمری

سعید شهبازی ۳/۳/۸۷

********

و اما ۲ دوبیتی :

اگر ترکم کند دنیا غمی نیست        چرا که در میانش همدمی نیست

منم آتش گرفته از فراقت        مرا جز دوری تو ماتمی نیست

شهبازی ۲۷/۹/۸۶

********

خدایا سر به دامانت گذارم        وگر خواهی توام سر می سپارم

مرا جز درگهت حلقه نبینند        به عشقت تا دمی که جان سپارم

شهبازی ۲۳/۳/۸۷

التماس دعا